Strona główna
Poradniki

Poznaj klasy korozyjności

Przeczytasz w 5 min
Z tego artykułu dowiesz się:
  • Definicja i znaczenie klas korozyjności
  • Przegląd poszczególnych klas korozyjności
  • Jak dobrać materiały i zabezpieczenia w zależności od klasy

Korozja to proces niszczenia metalu w wyniku reakcji chemicznych z otoczeniem. Najczęściej zachodzi pod wpływem wilgoci i tlenu. W jej efekcie na metalowej powierzchni powstaje rdza, czyli tlenek żelaza.

Proces ten jest szczególnie niebezpieczny, ponieważ osłabia strukturę materiału, a z czasem także uszkadza metalową powierzchnię. Korozja dotyczy nie tylko żelaza, ale też innych metali — miedzi, aluminium czy nawet stali nierdzewnej, choć jej tempo jest wtedy inne. 

Ryzyko wystąpienia korozji oraz szybkość powstawania rdzy zależy przede wszystkim od klasy korozyjności środowiska. Co znaczą poszczególne klasy? Wyjaśniamy w artykule.

Na dobór odpowiednich farb do malowania metali ma wpływ klasa korozyjności środowiska. 

Definicja i znaczenie klas korozyjności 

Warto pamiętać, że klasy korozyjności nie odnoszą się bezpośrednio do samego materiału, lecz do otoczenia, w którym znajduje się metalowa powierzchnia. Klasa korozyjności określa, jak szybko zachodzi degradacja metali w różnych warunkach środowiskowych. 

Te odgórnie ustalone normy określają więc agresywność środowiska, w którym znajduje się dany metal. Dzięki temu można precyzyjnie dobrać odpowiednie środki ochrony – farby, powłoki antykorozyjne czy inne zabezpieczenia, które zapobiegną szybkiemu niszczeniu materiału.

Klasy korozyjności wprowadziła norma ISO 12944. Norma, opracowana przez Międzynarodową Organizację Normalizacyjną (ISO) w ocenie ryzyka korozji uwzględnia m.in. wilgotność, temperaturę, promieniowanie UV, obecność substancji chemicznych oraz ryzyko uszkodzeń mechanicznych. To właśnie te elementy wpływają na intensywność procesów korozyjnych, a co za tym idzie, na trwałość i bezpieczeństwo konstrukcji metalowych.

Jakie znaczenie mają klasy korozyjności? Dzięki nim możliwe jest odpowiednie zaprojektowanie zabezpieczeń dla metalowych elementów konstrukcji – hali produkcyjnych, rurociągów, elementów infrastruktury. 

Przykład? Konstrukcje stalowe narażone na działanie atmosferyczne w klimatach o wysokiej wilgotności i zasoleniu (np. na obszarach przybrzeżnych) wymagają bardziej zaawansowanych zabezpieczeń antykorozyjnych niż te, które funkcjonują w suchym, wewnętrznym środowisku. W mniej agresywnych środowiskach można z kolei zastosować cieńsze powłoki ochronne. 

W praktyce klasy korozyjności środowiska wprowadzone przez normę PN-EN ISO 12944 pomagają uniknąć kosztownych napraw i zwiększają bezpieczeństwo użytkowania konstrukcji. Właściwy dobór zabezpieczeń na podstawie klasy korozyjności to inwestycja w długowieczność i stabilność każdej metalowej konstrukcji.

Korozja dotyczy wszystkich metalowych powierzchni narażonych na kontakt z wilgocią, w tym także dachów. Odpowiednia farba do zabezpieczenia dachu to RAFIL Radach Farba Na Dach.

Przegląd poszczególnych klas korozyjności

W normie ISO 12944 wyróżnia się sześć głównych klas korozyjnych, które przedstawiają różne poziomy agresywności środowiska.

Klasa korozyjności C1 – bardzo niska korozyjność

Klasa C1 oznacza środowisko, w którym ryzyko korozji jest minimalne. Obejmuje wnętrza budynków, ogrzewane i dobrze wentylowane. Będą to więc np. biura, szkoły, hotele, sklepy czy instytucje publiczne. 

Ponieważ w tego typu pomieszczeniach nie ma dużych zmian wilgotności ani agresywnych substancji, metalowe elementy narażone są na bardzo małe ryzyko korozji. W takich warunkach stosowanie specjalnych zabezpieczeń jest często zbędne i można używać materiałów podatnych na korozję.

Klasa korozyjności C2 – niska korozyjność

Klasa korozyjności C2 oznacza środowisko o niskim stopniu korozyjności. We wnętrzach obejmuje budynki nieogrzewane takie jak magazyny, hale sportowe czy garaże. Wilgotność powietrza jest tu nieco wyższa, ale nadal nie stanowi dużego zagrożenia dla metalu. 

Na zewnątrz budynków klasa ta odnosi się do terenów wiejskich, w których poziom zanieczyszczeń atmosferycznych jest bardzo niski. Choć ryzyko korozji jest tu większe niż w przypadku klasy C1, metalowe powierzchnie skutecznie zabezpieczą odpowiednie farby antykorozyjne. 

Klasa korozyjności C3 – średnia korozyjność

Klasa C3 odnosi się do środowisk o umiarkowanej korozyjności. Przykładem takich warunków są obszary miejskie i przemysłowe, gdzie występuje średni poziom zanieczyszczeń np. tlenków siarki. 

We wnętrzach klasa korozyjności C3 obejmuje najczęściej zakłady przemysłowe – hale produkcyjne czy zakłady spożywcze, w których wysoka wilgotność powietrza przyspiesza procesy korozyjne. Jeśli stosuje się tam materiały jak stal niskowęglowa, niezbędne będą solidniejsze zabezpieczenia antykorozyjne, które zapobiegną szybkiemu niszczeniu metali.

Klasa korozyjności C4 – wysoka korozyjność

Klasa korozyjności C4 to środowiska o wysokiej agresywności korozyjnej. Metal jest tu narażony na silne działanie czynników zewnętrznych. W tej klasie znajdują się więc m.in. zakłady chemiczne, baseny, stocznie czy tereny silnie uprzemysłowione, w których wysoka wilgotność oraz obecność substancji chemicznych znacząco przyspieszają proces korozji. 

Na zewnątrz do tej klasy zalicza się także obszary przybrzeżne o umiarkowanym zasoleniu. Metalowe elementy narażone na takie warunki muszą być zabezpieczone powłokami o wysokiej odporności na korozję. 

Klasa korozyjności C5-I – bardzo wysoka korozyjność (przemysłowa)

Klasa C5-I to najwyższa klasa korozyjności oznaczająca ekstremalnie agresywne warunki przemysłowe. Będą to miejsca takie jak zakłady produkcyjne, gdzie panuje bardzo wysoka wilgotność i wysoki poziom zanieczyszczeń powietrza, a metal jest narażony na bardzo szybkie niszczenie. 

Konstrukcje metalowe w takich warunkach wymagają najskuteczniejszych dostępnych powłok ochronnych, aby zapobiec degradacji materiałów. Często stosuje się tutaj powłoki wielowarstwowe oraz zaawansowane technologie zabezpieczeń. 

Klasa korozyjności C5-M – bardzo wysoka korozyjność (morska)

Klasa C5-M to alternatywa dla klasy C5-I dotycząca środowisk morskich. To tu metal jest najbardziej narażony na korozję, działanie wody morskiej, wysoką wilgotność oraz zasolenie. 

Będą to tereny przybrzeżne, porty, statki czy konstrukcje morskie takie jak platformy wiertnicze. Stosowanie najskuteczniejszych powłok antykorozyjnych jest tu absolutnie konieczne, a zabezpieczenia antykorozyjne muszą zapewniać odporność na skrajnie trudne warunki i agresywne działanie soli morskiej.

Metalowe ogrodzenia czy bramy przy domach jednorodzinnych odnoszą się do klasy 2 i 3 korozyjności środowiska. Do ich zabezpieczenia odpowiednie będą środki RAFIL np. RAFIL Do Bram i Ogrodzeń

Jak dobrać materiały i zabezpieczenia w zależności od klasy

Klasa korozyjności otoczenia domu najczęściej mieści się w zakresie C1-C3. Oznacza to, że występujące tam warunki nie są szczególnie agresywne dla metali. Nawet w przypadku nieogrzewanych budynków czy wilgotnych przestrzeni poziom zagrożenia korozyjnego jest umiarkowany. 

Tereny wiejskie, podmiejskie oraz typowe obszary mieszkaniowe nie są narażone na duże zanieczyszczenia, jak w przypadku fabryk czy stref przemysłowych. Oznacza to, że C3 to maksymalna klasa korozyjności, z jaką będziesz mieć tu do czynienia. W takich warunkach można korzystać z ogólnodostępnych produktów antykorozyjnych, które w zupełności spełniają wymagania codziennego użytku. 

Będą to np.:

  • RAFIL Prosto Na Rdzę – specjalistyczna gruntoemalia 3 w 1 stosowana bezpośrednio na powierzchnie stalowe i żeliwne eksploatowane na zewnątrz.
  • RAFIL Do Bram i Ogrodzeń – antykorozyjna emalia przeznaczona do ochronno-dekoracyjnego malowania powierzchni stalowych, ocynkowanych i aluminiowych eksploatowanych na zewnątrz pomieszczeń.
  • RAFIL Chlorokauczuk – farba chlorokauczukowa przeznaczona do ochronno-dekoracyjnego malowania powierzchni stalowych i żeliwnych eksploatowanych na zewnątrz pomieszczeń.
  • RAFIL Podkład Antykorozyjny – farba gruntująca stosowana na podłoża ocynkowane, stalowe i aluminiowe na zewnątrz. W zestawie z farbą nawierzchniową zapewnia długotrwałą ochronę antykorozyjną.

W otoczeniu domu klasa korozyjności nie jest kluczowym czynnikiem przy wyborze zabezpieczeń metalowych elementów. Produkty antykorozyjne RAFIL są wystarczająco trwałe, by chronić metalowe powierzchnie takie jak balustrady, ogrodzenia czy elementy małej architektury. Sprawdź szeroką gamę środków RAFIL już dziś!

Galeria zdjęć

No items found.
Polecany produkt

RAFIL Prosto na rdzę

  • Wydajność:
    do 10
    m2 / L
  • Stopień połysku:
    Efekt młotkowy
    Połysk
    Półmat
    Mat
Szczegóły produktu
Porada eksperta
Pliki do pobrania
No items found.

Powiązane produkty

RAFIL Prosto na rdzę

+14

RAFIL Chlorokauczuk

+14

RAFIL Podkład Antykorozyjny

+14

RAFIL Do bram i ogrodzeń

+14

Przeczytaj również

Zadbane ogrodzenie to wizytówka każdej posesji. Jeśli twój płot nie przypomina już eleganckiego ogrodzenia z czasów, w których budowałeś dom, najwyższy czas na jego renowację. Poznaj kilka wskazówek naszego eksperta, jak odnowić metalowe ogrodzenie.

Jak pomalować metalowe ogrodzenie?

Najszybszą metodą odnowienia płotu jest zmiana jego koloru. Zastąpienie wyblakłej i łuszczącej się farby nową warstwą (oczywiście o innym odcieniu!) sprawi, że ogrodzenie nabierze zupełnie odmiennego charakteru. Jak dobrze pomalować ogrodzenie metalowe? Wykonaj następujące kroki:

  • Przed przystąpieniem do pracy dokładnie wyczyść powierzchnie bramy i płotu.
  • Użyj papieru ściernego, by wygładzić nierówności.
  • Pokryj ogrodzenie warstwą impregnatu chroniącego metal przed korozją.
  • Na tak przygotowaną powierzchnię nałóż co najmniej dwie warstwy farby.

Pamiętaj, by nie rozpoczynać malowania w pochmurną i deszczową pogodę. Zbyt wysoka wilgotność powietrza sprawi, że farba będzie schła zdecydowanie dłużej. Optymalna temperatura do pracy z farbą waha się pomiędzy 5 a 35°C.

Czym pomalować metalowe ogrodzenie?

Wybór narzędzi zależy od twoich upodobań. Najbardziej komfortowe do tego typu prac malarskich wydają się pędzle. Wyposaż się w ich zestaw, składający się z dwóch modeli. Pierwszy niezbędny będzie ci duży pędzel płaski, którym szybko pomalujesz większą powierzchnię ogrodzenia. Drugi pędzel to pędzel owalny, którym dotrzesz w trudno dostępne szczeliny.

W zależności od kształtu oraz rozmiarów ogrodzenia, dobrym rozwiązaniem może być wałek malarski. Sprawdzi się na dużej i jednolitej przestrzeni, pozbawionej szczebli, szparek i dziur.

Jaka farba na metalowe ogrodzenie – gruntująca, podkładowa czy dekoracyjna?

Wybór odpowiedniej farby jest niezwykle istotny dla zachowania świeżego wyglądu ogrodzenia na długie lata. Farby muszą być dostosowane do materiału, który będzie malowany, oraz odporne na działanie warunków atmosferycznych.

Malowanie natryskowe ogrodzenia

Produkty te dzieli się na trzy grupy:

  • Farby gruntujące – których zadaniem jest uodpornić metal na rdzę.
  • Farby podkładowe – których zadaniem jest zapewnić dobrą przyczepność farbom nawierzchniowym, a także utworzyć warstwę ochronną.
  • Farby dekoracyjne – których zadaniem jest nadać ogrodzeniu barwę oraz chronić przed działaniem warunków atmosferycznych.

Obecnie wiele produktów dostępnych na rynku łączy w sobie zarówno właściwości farb gruntujących, podkładowych oraz dekoracyjnych. Jeśli nie wiesz, jak zabezpieczyć metalowe ogrodzenie – oto odpowiedź. Wystarczy wybrać odpowiednią farbę – na przykład emalię chlorokauczukową oraz oczywiście poprawnie ją nanieść.

Jak oczyścić metalowe ogrodzenie?

Przed przystąpieniem do malowania naprawdę dokładnie oczyść całą powierzchnię ogrodzenia. Jeśli stara farba dobrze przylega do konstrukcji płotu, wystarczy, że przetrzesz ją papierem ściernym (dla zmatowienia) oraz pozbędziesz się pyłu.

Jeśli jednak farba odchodzi od ogrodzenia płatami, pozbądź się jej. Użyj do tego szlifierki albo zwykłej szczotki drucianej.

{{recomended-product}}

Pamiętaj, by przed malowaniem pozbyć się tłustych plam i zabrudzeń. Czym odtłuścić ogrodzenie metalowe? W tym celu użyj zwykłej bawełnianej szmatki zanurzonej w benzynie ekstrakcyjnej. Tak wyczyszczone i osuszone ogrodzenie jest gotowe do malowania farbą RAFIL Do bram i ogrodzeń.

Jak konserwować ogrodzenie metalowe?

Największym zagrożeniem dla metalowych ogrodzeń oczywiście jest korozja. Powstająca pod wpływem warunków atmosferycznych warstwa rdzy, stopniowo niszczy ogrodzenie i odbiera mu urok. Dlatego, tak ważna jest odpowiednia konserwacja płotu.

Skuteczną metodą, która opóźnia korodowanie metalu, jest jego cynkowanie lub chromowanie. Takie działania podejmowane są już na etapie produkcyjnym elementów konstrukcji ogrodzenia. Aby dodatkowo wzmocnić skuteczność powłok, należy pokryć powierzchnię płotu substancją, która nie będzie przepuszczać wody. Dzięki temu metal nie będzie narażony na niszczące działanie wilgoci.

Zadbane ogrodzenie potrafi podkreślić charakter twojej posesji. Pamiętaj jednak, że brak odpowiedniego zabezpieczenia przed słońcem, deszczem oraz innymi warunkami atmosferycznymi przyśpieszy jego niszczenie. Wykorzystaj odpowiednie farby, by zachować ogrodzenie w dobrej kondycji na dłużej.

Konserwacja i malowanie metalowego ogrodzenia – porady eksperta

Przeczytasz w 5 min

Dostępność szerokiej gamy barw tynków zewnętrznych skutecznie zawęża wybór koloru pokrycia dachowego. Kiedy zdecydujesz się na zielony dach, rozważ raczej jasne kolory elewacji. Idealnie podkreślą wyjątkowy odcień pokrycia dachowego.

Dach i elewacja to dwa największe elementy zewnętrzne budynku, które wpływają na estetykę obiektu. Dlatego tak ważne jest ich umiejętne kolorystyczne zgranie. Kiedy staniesz przed wyborem idealnej barwy dla tynków zewnętrznych, pamiętaj, aby kierować się nie tylko własnym gustem. Równie ważne będzie otoczenie oraz kolor pozostałych elementów budynku. Dachówka, elewacja, a nawet stolarka okienna i drzwiowa, powinny tworzyć spójną całość i współgrać z sąsiedztwem obiektu.

To musi być dobrze przemyślana decyzja

Jeśli zależy ci na stworzeniu cieszącej oko koncepcji, daj sobie czas do namysłu. Decyzję podejmij już na etapie planowania inwestycji. Pamiętaj, że pokrycie dachowe zostanie położone o wiele szybciej niż tynki. Oczywiście zdanie będziesz mógł jeszcze zmienić, ale to wybrany przez ciebie zielony kolor dachówki ograniczy współgrającą paletę kolorów. A które barwy dobrze sprawdzą się w połączeniu z zielenią?

Klasyczna baza, to zawsze dobre rozwiązanie

Jeśli chcesz sprawić, by budynek wyróżniał się elegancją i ponadczasowym wyglądem, dobrym pomysłem będzie połączenie zielonego dachu z klasyczną bielą. Ta od kilku sezonów nieprzerwanie gości na ścianach polskich domów i jest ceniona za uniwersalność. Biel sprawdzi się zarówno przy nowoczesnych projektach, jak i podczas remontowania elewacji starszych budynków. Doskonale pasuje do każdego stylu architektury. Mimo że niemal od razu widać na niej zabrudzenia i zapewne będzie konieczne częstsze jej odświeżanie niż w przypadku innych kolorów, to właśnie biel pozwala na łatwe łączenie jej z innymi kolorami elementów budynku.

Drugim klasycznym wyborem, który idealnie podkreśli zielony kolor dachu, będzie szarość. Tuż obok bieli uznawana jest za barwę uniwersalną, którą połączysz z dowolną kolorystyką i fakturą. To ważne, jeśli nie chcesz się ograniczać do jednego koloru ścian zewnętrznych budynku.

Szara elewacja i zielony dach

Coś bardziej nietypowego? Biel i szarość nie muszą się kojarzyć się z monotonią. Na każdą klasykę można znaleźć nietuzinkowy pomysł. Chcąc połączyć zielony dach z niebanalną elewacją, warto wzbogacić biel i szarość o elementy z naturalnego drewna lub kamienia. Efekt takiego połączenia będzie wyglądał oryginalnie i bardzo elegancko.

Postaw na jasne kolory. Zielony dach idealnie skomponuje się nie tylko z bielą i szarościami, ale także z innymi jasnymi kolorami, takimi jak:

  • beż
  • delikatne odcienie żółci
  • pastelowe zielenie

Jeśli zdecydujesz się na jeden z tych trzech odcieni, możesz mieć pewność, że świetnie podkreśli on zielony kolor dachu i idealnie sprawdzi się w każdym otoczeniu. Taka kolorystyka doskonale wkomponuje się w zieleń otaczającą budynek, a także sąsiednie wielobarwne zabudowania. Dodatkowo ściany w takich tonacjach, mimo że jasne, brudzą się wolniej niż te pomalowane faktycznie na biało.

Odważ się wyróżnić

Jeśli zdecydujesz się na zielony dach, kolor elewacji nie musi być wyłącznie jasny i pastelowy. Ciekawe, a zarazem niebanalne, rozwiązanie uzyskasz poprzez pomalowanie zewnętrznych ścian budynku w odcieniach: brązu, grafitu, czy też ciemnej zieleni. Zdecydowanie najodważniejszym rozwiązaniem będzie użycie tynku o nasyconej żółtej barwie. W połączeniu z zielonym dachem niewątpliwie wyróżni Twój dom w okolicy i przykuje uwagę niejednego przechodnia.

Zielona dachówka

Tych połączeń lepiej unikać

W naturze zieleń łączy się z wieloma barwami, dlatego wydawać by się mogło, że zielony dach można zestawić z dowolnym odcieniem elewacji. Niestety, gdy kolor staje się elementem architektury, łączenie go z niektórymi barwami nie jest już tak trafne. By nie popaść w przesadę i zamiast estetycznego efektu nie uzyskać wrażenia kiczowatej i zdecydowanie nieprzemyślanej koncepcji, zielony dach nie powinien być łączony z kolorami takimi jak czerwień, pomarańcz, niebieski, fiolet czy granat.

Dlaczego kolor ma tak wielkie znaczenie?

Gra kolorów powinna być dobrze przemyślana i idealnie dopasowana do wszystkich elementów budynku. Odpowiednia barwa elewacji podkreśli zielony kolor dachu, a także wyeksponuje pozostałe walory architektoniczne budynku i doskonale wkomponuje go w otoczenie.

Umiejętne łączenie barw wpływa nie tylko na walory estetyczne, ale również niesie ze sobą dodatkowe korzyści. Jakie? Za sprawą kolorów można optycznie zmienić proporcje budynku. Jasne barwy wizualnie powiększą metraż obiektu. Odwrotny efekt uzyskasz, stosując ciemne odcienie. Te zdecydowanie lepiej sprawdzą się na większych powierzchniach. Kolorystyka obiektu wpłynie również na temperaturę wewnątrz budynku.

Kolor wybrany? Czas na odpowiedni produkt

Gdy już podejmiesz decyzję, z jakim kolorem elewacji ostatecznie połączyć zielony dach, pozostanie jeszcze sprawa zakupu odpowiedniego produktu. Nieważne, czy wybierzemy biel, czy pastelową zieleń, czy odcień brązu przypominający drewno, warto poświęcić chwilę na wybranie preparatu, który pozwoli długo cieszyć się efektem naszej pracy. Czym się kierować przy wyborze?

Farby i emalie do elewacji powinny charakteryzować się wysoką odpornością na uszkodzenia mechaniczne i zarysowania powierzchni. Plusem będzie także odporność na ścieranie, dobre krycie i odpowiednia trwałość kolorów, by szczególnie pastelowe barwy szybko nie straciły swojej intensywności.

Zielona blacha

Zawsze możesz też zmienić kolor dachu. Jest to spore przedsięwzięcie, ale na pewno dużo prostsze niż zmiana koloru elewacji. Postaw wówczas na najwyższej jakości produkt, który stworzy wytrzymałą, odporną na mechaniczne uszkodzenia powłokę. Do przemalowania dachu użyj profesjonalnej farby do malowania pokryć dachowych RAFIL Radach.

Oprócz szerokiej gamy kolorystycznej farba cechuje się dobrą odpornością na działanie zmiennych warunków atmosferycznych, światła słonecznego, UV, „kwaśnego deszczu”, wilgoci, wody i czynników chemicznych. Powłoka farby jest termoplastyczna i wytrzyma działanie zmiennych temperatur. Niestraszny jej siarczysty mróz czy letnie upały.

Podkreśl zielony dach odpowiednim kolorem elewacji

Przeczytasz w 5 min

W halach produkcyjnych, warsztatach czy pomieszczeniach technicznych utrzymanie czystości może być bardzo trudne ze względu na obecne tam agresywne lub tłuste płyny. Problem jest jeszcze bardziej dotkliwy w budynkach takich jak masarnie czy ubojnie, gdzie zanieczyszczenia – bez wcześniejszego zabezpieczenia powierzchni – mogą być praktycznie niemożliwe do usunięcia. W takich warunkach zwykłe farby właściwie są bezużyteczne i konieczne jest wybranie produktów, które stworzą odpowiednią, szczelną powłokę. Do tego nadają się doskonale między innymi farby epoksydowe.

Co to jest farba epoksydowa i kiedy ją wybrać?

Farby epoksydowe produkowane są z wykorzystaniem żywicy epoksydowej – to produkt przeznaczony do użytku w przemyśle i wszędzie tam, gdzie niezbędne jest zabezpieczenie powierzchni przed działaniem agresywnych lub trudnych do usunięcia substancji. Zdecydowanie nie należy wybierać tych farb w sytuacji, gdy zależy nam wyłącznie na efekcie dekoracyjnym.

Farbę epoksydową można stosować na zewnątrz, ale pod warunkiem pokrycia jej warstwą lakieru poliuretanowego, który ochroni farbę przed szkodliwym działaniem światła słonecznego i promieniowania ultrafioletowego.

Farba epoksydowa – jaki jest jej skład?

Farby epoksydowe składają się z żywicy epoksydowej i utwardzacza. Do wytwarzania tych farb stosuje się żywicę płynną (farby bezrozpuszczalnikowe) lub stałą (rozpuszczalnikowe). Przed malowaniem żywicę łączy się z utwardzaczem, który po wyschnięciu sprawia, że powłoka jest niezwykle trwała. Wymieszanie obu składników jest warunkiem koniecznym. Zazwyczaj są oferowane w postaci gotowych zestawów.

Farby epoksydowe cechują się bardzo dużą odpornością na czynniki zewnętrzne, takie jak:

  • wilgoć
  • działanie chemikaliów
  • działanie olejów
  • uszkodzenia mechaniczne
  • duże obciążenia

Warto rozważyć ich użycie w pomieszczeniach takich jak warsztaty samochodowe, hale produkcyjne czy pomieszczenia przemysłu chemicznego lub spożywczego. Należy jednak unikać używania farby epoksydowej na podłożach gipsowych lub betonie pokrytym warstwą mleczka, lub szlamu cementowego.

Duża hala

Co jest potrzebne do malowania farbą epoksydową?

Narzędzia do malowania tego rodzaju farbami nie różnią się w zasadzie od tych przeznaczonych do farb akrylowych, których używasz do malowania ścian wewnętrznych. Dostosuj jednak rodzaj narzędzi do malowanej powierzchni oraz typu farby.

Do malowania posadzek użyj wałka lub pistoletu. Jeśli planujesz malowanie wałkiem, wybierz taki o większej szerokości (18-25 cm) oraz dłuższym włosiu (13-14 mm). Wałek do betonu powinien być wykonany z gęstego weluru lub nylonu.

Do malowania farbami epoksydowymi możesz również użyć pistoletu. Wybór szerokości dyszy dostosuj do rodzaju powierzchni. Jeśli malujesz podłogę, dysza powinna być szeroka, natomiast do malowania elementów metalowych wybierz wąską dyszę, która będzie dużo bardziej precyzyjna.

{{recomended-product}}

Jak malować farbą epoksydową?

Pierwszym etapem malowania jest przygotowanie podłoża. Pamiętaj o jego oczyszczeniu i wyrównaniu (oraz o tym, by absolutnie nie stosować wszelkiego rodzaju gładzi, zapraw czy wylewek na bazie gipsu!).

Przed rozpoczęciem nakładania produktu starannie wymieszaj oba składniki w swoich opakowaniach: żywicę i utwardzacz. Do opakowania z emalią dodaj zawartość opakowania z utwardzaczem, po czym mieszaj do momentu uzyskania jednorodnej mieszaniny, bez smug w kolorze. Malowanie możesz rozpocząć po 30 minutach, gdy nastąpi homogenizacja farby.

Jeśli wcześniej gruntowałeś podłoże, pierwszą warstwę nałóż po czterech godzinach. Przygotowana mieszanina może być używana przez 8 godzin, później nastąpi jej żelowanie. Nie będzie wtedy zdatna do użytku.

Następnie zabezpiecz taśmą malarską krawędzie malowanej powierzchni. Pamiętaj, aby oderwać ją bezpośrednio po zakończeniu pracy. Po wyschnięciu farby może to być znacznie trudniejsze.

Przeważnie farbę epoksydową będziesz nakładać w dwóch warstwach. Pierwsza jest cieńsza – należy rozcieńczyć mieszaninę rozcieńczalnikiem do wyrobów epoksydowych w ilości około 20%. Po wyschnięciu nałóż drugą warstwę, a następnie zabezpiecz ją lakierem bezbarwnym z utwardzaczem.

Pamiętaj, że są to ogólne wskazówki. Zawsze postępuj według instrukcji zamieszczonej przez producenta na opakowaniu.

Jak malować farbą epoksydową? – poradnik krok po kroku

Przeczytasz w 5 min

Betonowe ogrodzenia cechują się dużą wytrzymałością oraz schludnym, estetycznym wyglądem. Nie oznacza to jednak, że nie wymagają okresowej konserwacji. Podpowiadamy, czym czyścić ogrodzenia betonowe, jak je zabezpieczyć przed warunkami atmosferycznymi i czym pomalować, aby na długo zachowały trwałość.

Renowacja ogrodzenia betonowego – na czym polega i kiedy jest potrzebna?

Mimo że beton to trwały materiał, który rzadko ulega uszkodzeniom, zmienne warunki atmosferyczne mogą wpływać na jego stan wizualny. Częstym widokiem są zaniedbane ogrodzenia betonowe pokryte mchem, pleśnią albo brzydkimi zaciekami.

Starzejący się płot z betonu to nie tylko problem estetyczny. Jeśli na jego powierzchni pojawią się dodatkowo uszkodzenia, pęknięcia i ubytki, których w porę nie uzupełnisz, ogrodzenie lub jego część będzie wymagać wymiany.

Aby do tego nie dopuścić, konieczna jest regularna konserwacja ogrodzenia z betonu. Obejmuje ona dokładne czyszczenie, opcjonalną impregnację i pomalowanie płotu na nowo.

Ogrodzenie betonowe pomalowane na niebiesko

Czyszczenie ogrodzenia z betonu – najlepsze sposoby

Usunięcie zabrudzeń i nalotów ze starego ogrodzenia bywa pracochłonne. Czym wyczyścić betonowy płot, nie poświęcając na to wielu godzin? Zaopatrz się w:

  • myjkę ciśnieniową – to najłatwiejszy sposób, by skutecznie pozbyć się brudu i pyłu z powierzchni betonu. Jeśli nie masz jej pod ręką, możesz spłukać je przy pomocy zwykłego szlaucha ogrodowego;

  • ostrą szczotkę, druciak i gruboziarnisty papier ścierny – za ich pomocą usuniesz łuszczącą się farbę, a także zedrzesz mech, ślady pleśni oraz inne nieestetyczne wykwity na powierzchni betonowego ogrodzenia;

  • rozpuszczalnik – posłuży Ci do wyczyszczenia ogrodzenia betonowego z zacieków i trudnych do usunięcia zabrudzeń z farb, smaru czy oleju.

Zabezpieczenie ogrodzenia – czym impregnować beton?

Do kolejnego etapu remontu betonowego ogrodzenia możesz przejść po jego całkowitym wyschnięciu. Następnie zaszpachluj wszelkie uszkodzenia w jego powierzchni. Dla mchu, grzybów i pleśni zagłębienia, pęknięcia czy ubytki są najbardziej przyjaznym miejscem do rozwoju.

Dokładnie oczyszczoną powierzchnię betonowego ogrodzenia warto też dodatkowo zabezpieczyć impregnatem. Beton to dość porowaty materiał, dlatego łatwo powstają na nim trwałe plamy i trudne do usunięcia naloty biologiczne.

Czym zaimpregnować betonowe ogrodzenie, aby w przyszłości uniknąć pracochłonnego czyszczenia i renowacji? Na rynku znajdziesz produkty o różnych mechanizmach działania – od takich, które wnikają w strukturę betonu, zapobiegając wchłanianiu wilgoci, po preparaty powłokowe, tworzące na powierzchni barierę ochronną.

Odnowione ogrodzenie z betonu

Remont ogrodzenia betonowego – czym je pomalować?

Renowację ogrodzeń betonowych warto zakończyć nałożeniem świeżej powłoki malarskiej, dzięki której całość będzie wyglądać estetycznie i czysto. Czym malować beton? Ważne, by wybrać preparat stworzony z myślą o wykończeniu powierzchni betonowych na zewnątrz – inaczej trwałość farby nie będzie wystarczająca.

Jaka farba na ogrodzenie betonowe sprawdzi się najlepiej? Przy wyborze zwróć uwagę na to, czy produkt tworzy elastyczną powłokę – zapobiegnie to łuszczeniu farby pod wpływem promieni słonecznych. Preparat powinien być odporny na wpływ warunków atmosferycznych, zarysowania, uderzenia i uszkodzenia mechaniczne. Pod tym kątem doskonale sprawdzi się emalia RAFIL Chlorokauczuk. Jest dostępna w 20 różnych kolorach i daje ładne wykończenie na wysoki połysk.

Pamiętaj, aby przed nałożeniem emalii dobrze zagruntować powierzchnię farbą podkładową. Dzięki temu zwiększysz przyczepność powłoki i jej trwałość. Ogrodzenie możesz malować przy pomocy pędzla lub wałka, a także – jeśli chcesz zaoszczędzić czas – metodą natryskową.

Renowacja i konserwacja ogrodzenia betonowego – porady eksperta

Przeczytasz w 5 min
Zobacz wszystkie