Rzeźby z betonu i inne elementy dekoracyjne jak donice czy poidła dla ptaków to piękne i długowieczne ozdoby. Jak odnowić rzeźby betonowe do ogrodu, aby odzyskały swój dawny blask? Sprawdź wskazówki.

Dlaczego warto ozdobić ogród dekoracjami betonowymi – rzeźbami, figurkami, donicami i innymi elementami małej architektury ogrodowej? Piękne rzeźby z betonu po odpowiedniej konserwacji przetrwają dziesiątki lat. Dodatkowo stworzą doskonałą kompozycję z roślinami i innymi elementami jak pergole, ławki czy altany. 

W artykule przeczytasz, w jaki sposób krok po kroku przeprowadzić malowanie i renowację rzeźb betonowych do ogrodu. Podpowiemy, jak zadbać o rzeźby z betonu, od oczyszczania z glonów i zabrudzeń po zabezpieczenie przed działaniem warunków atmosferycznych. Wskażemy również, które produkty z oferty RAFIL Warto Wybrać, by nadać nowy wygląd rzeźbom z betonu do ogrodu. 

Jak oczyścić rzeźby betonowe do ogrodu przed konserwacją? 

Rzeźby z betonu do ogrodu mogą przybrać formę posągów ludzi, wizerunków zwierząt, dekoracji ze świata roślin czy nawet motywów abstrakcyjnych. Wiele osób nie wyobraża sobie ogrodu bez uroczych krasnali czy innych baśniowych stworków. Inni stawiają na inspiracje światem starożytnym i zaludniają swoje ogrody posągami greckich bogów, herosów i postaci z mitologii. 

Niezależnie od tego, jaką rzeźbę betonową, wybierzesz, o każdą musisz dbać. Beton to materiał długowieczny i bardzo odporny. Jednak z upływem czasu staje się mniej wytrzymały i traci swój ładny wygląd. Uszkadza go zwłaszcza kontakt z wilgocią, mrozem czy promieniami UV. Beton używany do produkcji dekoracji betonowych – rzeźb czy donic – jest szlachetniejszy niż ten wykorzystywany w budownictwie. Zawiera w sobie środki uszlachetniające i kruszywo – zamiast zwykłego piasku. Dlatego łatwo się go pielęgnuje i odnawia – pod warunkiem że robisz to regularnie. 

Jak oczyścić betonową rzeźbę przed konserwacją? Odpowiednia do tego będzie np. myjka ciśnieniowa, która usunie wszystkie, nawet najtwardsze zabrudzenia. W przypadku szczególnie silnych wykwitów glonów czy plam stosuje się zabieg zwany piaskowaniem, który polega na oczyszczaniu betonowej powierzchni z pomocą strumienia powietrza z odrobinami piasku. 

Konserwacja rzeźb betonowych – skuteczne metody i narzędzia 

Sposób przygotowania betonowych rzeźb do odnowienia zależy od tego, czy beton został uprzednio malowany, czy pozostał bez powłoki. 

Jeśli mamy do czynienia ze starym niemalowanym betonem, należy usunąć luźno związane fragmenty betonu, a podłoże oczyścić ze wszelkich zanieczyszczeń i starannie odtłuścić. Kolejny krok to uzupełnienie ubytków, przeszlifowanie powierzchni i dokładne odpylenie. 

Gdy mamy do czynienia ze starym, ale malowanym betonem, przed rozpoczęciem malowania właściwego wykonaj próbę, aby upewnić się, czy stare podłoże nie będzie reagować z nową powłoką. Oczyść i odtłuść powierzchnię starej powłoki. Usuń luźno związaną, łuszczącą się farbę, całość przeszlifuj i dokładnie odpyl. Fragmenty odsłoniętego betonu zagruntuj jak wyżej oraz zabezpiecz odpowiednimi środkami. 

Wybór odpowiednich środków do konserwacji rzeźb betonowych 

Jakich produktów z gamy RAFIL Można Użyć Do Zabezpieczenia i Pomalowania Rzeźb Betonowych? 

Nasza propozycja to RAFIL Chlorokauczuk. Farba tworzy trwałą i elastyczną powłokę, odporną na ścieranie i uderzenia. Chroni powierzchnie betonowe przed działaniem wody, środków myjąco-odkażających i wybranych substancji chemicznych. Dostępna jest w wielu kolorach, dzięki temu dobierzesz wygląd rzeźby do stylu ogrodu. 

Jeśli chcesz zabezpieczyć rzeźbę, ale pozostawić naturalny kolor betonu, odpowiedni produkt to Lakier Poliuretanowy RAFIL. Długotrwale zabezpiecza malowaną powierzchnię przed warunkami atmosferycznymi i promieniowaniem UV. Charakteryzuje się doskonałą przyczepnością do podłoża, odpornością na ścieranie, uderzenia i zarysowania.

Konserwacja rzeźb betonowych – optymalne techniki 

Jak zabezpieczyć rzeźbę betonową? Oto instrukcja krok po kroku z wykorzystaniem zestawu RAFIL Chlorokauczuk

1. Przed aplikacją farby, powierzchnię rzeźby należy bardzo dokładnie odpylić, a następnie zagruntować farbą z dodatkiem około 25% rozcieńczalnika.
2. Kolejne warstwy farby nakładaj nierozcieńczone.
3. W przypadku prac renowacyjnych przed użyciem sprawdź, czy nowa powłoka nie będzie reagować ze starymi podłożami. Nałóż warstwę farby na niewielką powierzchnię i pozostaw na czas od 3 do 6 godzin. Następnie zobacz, czy na pomalowanej powierzchni nie występuje żadna niepożądana reakcja np. czy farba się nie marszczy.
4. Farbę nakładaj przy użyciu pędzla lub wałka.

Potrzebujesz 2-­3 warstwy wyrobu. Kolejne warstwy nakładaj w czasie od 0,5 do 2h. Jeśli przekroczysz ten termin, maluj po 5 dniach od zakończenia aplikacji warstwy poprzedniej.

Zabezpieczenie rzeźb betonowych – jak przedłużyć ich trwałość? 

Rzeźby ogrodowe potrzebują dodatkowego zabezpieczenia przed zmiennymi warunkami atmosferycznymi. Służy do tego zestaw RAFIL Na Beton Lakier Poliuretanowy. Jak go zastosować? Oto instrukcja krok po kroku. 

1. Do opakowania zawierającego RAFIL Na Beton Lakier Poliuretanowy dodaj zawartość utwardzacza i wymieszaj dokładnie oba składniki do uzyskania mieszaniny o jednorodnej konsystencji.
2. Pozostaw ją do homogenizacji na ok. 15 min. Po tym czasie możesz rozpocząć malowanie.
3. Mieszanina jest przydatna tylko 3 godziny, po tym czasie żeluje.
4. Kolejne warstwy produkty nakładaj po minimum 24 godzinach. Potrzebujesz co najmniej 1 powłoki, a maksymalnie.
5. Nie maluj w czasie deszczu, mgły i przy dużej wilgotności.
6. Produkt nakłada się pędzlem lub natryskowo.

Rzeźba z betonu – praktyczne wskazówki i porady dotyczące konserwacji

O czym jeszcze pamiętać podczas zabezpieczania i konserwacji rzeźb betonowych w ogrodzie? Podczas nakładania preparatów, zwłaszcza gdy używasz metody natryskowej, stosuj środki ochrony osobistej, takie jak okulary ochronne, maskę, odzież robocza. 

Postępuj zgodnie z instrukcją. Dotyczy to w szczególności czasu przydatności danej mieszaniny – rozwiązania, które proponujemy, to produkty dwuskładnikowe. Ich skuteczność zależy od reakcji chemicznej pomiędzy dwoma składnikami. Betonowe rzeźby maluj w pogodny dzień i przy małej wilgotności powietrza. 

Rzeźby betonowe do ogrodu to piękne i bardzo dekoracyjne ozdoby. Przy właściwej pielęgnacji i regularnym odnawianiu będą się prezentować efektownie przez wiele lat. W utrzymaniu ich w dobrym stanie pomogą środki RAFIL.

Farby malarskie w znacznej większości są przygotowane w taki sposób, by mogły być stosowane samodzielnie – bez użycia dodatkowych środków. Czasem jednak rozcieńczenie farby jest wskazane, a nawet konieczne. Sprawdź, jak rozcieńczać farby akrylowe, lateksowe i inne.

Rozcieńczanie farb akrylowych

Farby akrylowe zwykle są sprzedawane z formie gotowej do użycia. Zdarza się jednak, że producenci zalecają jej delikatne rozcieńczenie np. przed malowaniem ściany pędzlem, a nie wałkiem. Często pojawia się jednak pytanie, czy farby akrylowe można rozcieńczać wodą.
Jeśli producent wyraźnie nie zaleci innej metody, farbę akrylową można delikatnie rozcieńczyć wodą. Zwróć jednak uwagę na słowo „delikatnie”. Często popełnianym bowiem błędem jest dolewanie wody w zbyt dużych ilościach. Obniża to bowiem parametry emulsji, a co za tym idzie – farba ma gorsze krycie, jest mniej odporna na uszkodzenia, traci odporność na zmywanie czy szorowanie i po prostu wygląda nieestetycznie.

Farbę rozcieńcza się czasem także w poniższych sytuacjach:

• gdy malujesz powierzchnię natryskiem hydrodynamicznym,
  
• gdy nakładasz warstwę podkładową przed właściwym malowaniem – w takiej sytuacji zaleca się często rozcieńczenie emalii (10-20% wody pitnej).

Musisz jednak wiedzieć, że niektórych farb nie można rozcieńczać nawet najmniejszą ilością wody. Farby rozcieńczalnikowe, mogą być rozcieńczane wyłącznie dedykowanymi przez producenta rozcieńczalnikami. Na przykład farby poliwinylowe należy rozcieńczać profesjonalnym rozcieńczalnikiem do wyrobów poliwinylowych, takim jak RAFIL Radach Rozcieńczalnik. Rozcieńczalniki te działają skutecznie, a użyte według instrukcji nie obniżają parametrów emalii. Pamiętaj jednak, by obowiązkowo zapoznać się z instrukcją producenta, ponieważ w zależności od rodzaju farby jest dedykowany dla niej odpowiedni rozpuszczalnik.

Czy farby lateksowe można rozcieńczać wodą?

Podobnie jak w przypadku farb akrylowych, zwykle nie ma konieczności rozcieńczania farb lateksowych – nawet wtedy, gdy po otwarciu opakowania wydaje Ci się, że emulsja jest za gęsta. Wystarczy dobrze wymieszać farbę w pojemniku, by przekonać się, że jej konsystencja jest odpowiednia.

I również jak w przypadku farb akrylowych zdarza się, że rozcieńczanie emulsji lateksowej jest możliwe wtedy, gdy chcesz położyć na ścianie warstwę gruntującą. W zależności od producenta, by przygotować farbę do nałożenia jej jako warstwę gruntującą, do emalii można dolać od 2 do 10% wody pitnej. Obecnie jednak takie rozwiązanie stosowane jest coraz rzadziej. Znacznie lepiej w roli gruntu sprawdza się farba podkładowa dedykowana pod konkretną emulsję przez producenta.

Jak wlewać wodę do farby? Rób to powoli, małymi porcjami. Mieszaj emalię w trakcie i kontroluj jej gęstość. Jeśli dolejesz za dużo wody, możesz obniżyć jakość produktu oraz jego parametry techniczne.

Rozcieńczanie farby chlorokauczukowej i epoksydowej

Farby chlorokauczukowe tworzą na malowanych powierzchniach elastyczne i wytrzymałe powłoki ochronne. W połączeniu z z dedykowanym podkładem antykorozyjnym mogą więc stanowić skuteczną ochronę przed rdzewieniem. Farby chlorokauczukowe służą np. do malowania metalu i żeliwnych elementów konstrukcyjnych, a także do zabezpieczania powierzchni betonowych na zewnątrz. W przypadku tego rodzaju emalii rozcieńczanie jest zalecane, gdy malujemy agregatem. Pamiętaj jednak, by stosować produkty zalecane przez producenta. Jeśli malujesz np. farbą RAFIL, możesz użyć Rozcieńczalnika Do Wyrobów Chlorokauczukowych i Poliwinylowych, który podczas rozcieńczania nie powoduje zmian w jednorodności wyrobu.

{{recomended-product}}

Wyjątkowym typem farb są dwuskładnikowe farby epoksydowe. Składają się one z syntetycznej żywicy epoksydowej i utwardzacza. Dopiero gdy wymieszasz oba składniki, uzyskasz emalię gotową do użycia. Farb tych możesz używać do malowania powierzchni metalowych, betonowych czy do malowania glazury. Możesz je rozcieńczać specjalistycznymi preparatami do emalii na bazie żywicy, takimi jak RAFIL Rozcieńczalnik Epoksydowy, np. po to, by nałożyć warstwę gruntującą na malowaną powierzchnię.

Podsumowując, zanim przystąpisz do rozcieńczania farb, upewnij się, czy dana emalia może być rozcieńczona, a jeśli tak, to czym (wodą czy rozpuszczalnikiem). Takie informacje znajdziesz na karcie technicznej danego produktu.

Dobór powłok malarskich

Aby zapewnić właściwą, długotrwałą ochronę konstrukcji przed korozją należy zastosować optymalnie dobrany zestaw malarski o odpowiedniej dla danego przeznaczenia grubości. Optymalna powłoka malarska powinna być doskonale szczelna, przyczepna do podłoża i wypełniona pigmentem.

Dobór zestawu malarskiego powinien wynikać z wiarygodnych i sprawdzonych przesłanek wysnutych na podstawie badań laboratoryjnych i z przeprowadzonej analizy techniczno-ekonomicznej uwzględniającej wiele czynników, z których najważniejszymi będą:

• agresywność korozyjna środowiska eksploatacji powłoki malarskiej
• kształt konstrukcji oraz rodzaj i stan powierzchni do zabezpieczenia przeciwkorozyjnego
• wymagany okres trwałości powłoki malarskiej
• właściwości powłok (odporność chemiczna, termiczna, mechaniczna)
• możliwość i sposób oczyszczenia powierzchni
• właściwości aplikacyjne farb (grubość powłoki, czas schnięcia, warunki nakładania itp.)
• czas do przeprowadzenia prac uwzględniający warunki atmosferyczne (temperatura, wilgotność powietrza) oraz konieczność sezonowania powłoki przed eksploatacją
• trwałość powłoki malarskiej w odniesieniu do poniesionych kosztów i przewidywanego okresu eksploatacji
• wymagania ochrony środowiska oraz zabezpieczenia przeciwpożarowego
• aspekty ekonomiczne

Przygotowanie podłoża do malowania – informacje ogólne

Bardzo istotnym czynnikiem wpływającym na takie parametry jak: jakość, trwałość i skuteczność ochronnego działania powłok lakierowych jest przygotowanie podłoża do malowania. Efekt oczyszczenia podłoża zależy od doboru właściwej metody czyszczenia, która powinna uwzględniać zarówno charakter zanieczyszczeń, jak i wymagania wyrobu lakierowego co do sposobu przygotowania powierzchni do malowania.

Zanieczyszczeniem nazywa się każdą substancję, której pozostawienie na powierzchni do malowania utrudnia proces malowania, pogarsza jakość i trwałość powłoki malarskiej.

Zanieczyszczenia pozostające na powierzchni do malowania w postaci: rdzy, zendry, pyłów, starych i złuszczonych powłok malarskich, zatłuszczeń, zaklejeń, wilgoci itp. w bardzo negatywny sposób wpływają na powłokę malarską.

Rodzaje zanieczyszczeń

Zendra, zgorzelina – produkty termicznej obróbki stali, składające się z tlenków żelaza ściśle przylegających do podłoża. Mogą powodować odspajanie płatów zendry i powłoki malarskiej oraz tworzenie ogniw korozyjnych.

Rdza – produkt korozji stali, tworzący warstwy o zmiennych grubościach i postaciach, słabo przyczepne do podłoża.

Zatłuszczenia – pochodzące z eksploatacji konstrukcji w środowiskach tłuszczów, smarów, olejów itp. Powodują brak przyczepności powłoki malarskiej.

Pyły – pochodzące z atmosfery, przemysłu i prac oczyszczania. Sprzyjają utrzymywaniu wilgoci na powierzchni.

Wilgoć – powstaje w wyniku opadów lub kondensacji, może prowadzić do korozji podpowłokowej.

Zanieczyszczenia jonowe (sole) – niewidoczne gołym okiem, np. chlorki, siarczany, azotany – stymulują korozję.

Stara powłoka malarska – procesy starzenia, korozja, działania mechaniczne powodują uszkodzenia wpływające na przyczepność nowej powłoki.

Kryteria doboru sposobu oczyszczania powierzchni

Dobór metody oczyszczania powierzchni przed malowaniem wymaga uwzględnienia wielu czynników takich jak:

• wielkość i kształt powierzchni, przedmiotu
• rodzaj powierzchni
• ilość i rodzaj zanieczyszczeń
• agresywność środowiska korozyjnego

Charakter zanieczyszczeń powierzchni do malowania wymusza etapowość działań:

• wstępne oczyszczanie – usuwające zgrubnie luźne zanieczyszczenia oraz zanieczyszczenia jonowe
• właściwe oczyszczanie – usuwa starą powłokę malarską, produkty korozji, nadaje powierzchni odpowiedni profil chropowatości

Powierzchnie zatłuszczone, pokryte pyłami przemysłowymi, osadami solnymi itp. powinno się umyć wodą pod wysokim ciśnieniem (aparat typu Karcher), a następnie przystąpić do właściwego oczyszczania.

Powierzchnie, gdzie możliwe jest występowanie zanieczyszczeń jonowych, powinno się po właściwym oczyszczeniu umyć czystą wodą z dodatkiem odpowiedniego inhibitora korozji.

Metody oczyszczania mechanicznego

Do mechanicznych metod oczyszczania powierzchni można zaliczyć:

• skrobanie
• młotkowanie
• szczotkowanie
• szlifowanie
• oczyszczanie płomieniowe
• obróbkę strumieniowo–ścierną

Główne metody mechanicznego oczyszczania powierzchni to:

• metody ręczne oczyszczania powierzchni – dające stopień oczyszczenia powierzchni St 3 – są zalecane dla środowisk atmosferycznych o małym stopniu zanieczyszczenia powietrza
• metody strumieniowo–ścierne – zalecane dla środowisk atmosferycznych o wyższej agresywności, szczególnie w środowiskach agresywnych korozyjnie, chemicznych

Oczyszczanie ręczno-mechaniczne

‍Oczyszczanie ręczno–mechaniczne – wykonywane poprzez: szczotkowanie, młotkowanie, szlifowanie przy użyciu narzędzi ręcznych, jak i mechanicznych. Należy je ograniczać do tych przypadków, gdzie obróbka strumieniowo–ścierna jest niemożliwa.

Tymi sposobami można zgrubnie usunąć np. rdzę, zgorzelinę czy starą powłokę. Po takim oczyszczaniu otrzymuje się powierzchnie gładkie, dające mniejszą przyczepność powłoki w stosunku do powierzchni chropowatych.

‍

Obróbka strumieniowo–ścierna

Obróbka strumieniowo–ścierna polega na działaniu strumienia ścierniwa wyrzucanego w kierunku oczyszczanej powierzchni za pomocą sprężonego powietrza, wody lub siły odśrodkowej. Metoda ta daje najbardziej optymalne przygotowanie powierzchni do malowania.

Rodzaje obróbki:

• otwarty lub zamknięty obieg ścierniwa
• na sucho / na mokro (w osłonie wodnej)
• średniociśnieniowe (0,3–0,5 MPa)
• wysokociśnieniowe (1,0–1,2 MPa)
• hydrodynamiczne (10–200 MPa)
• odśrodkowe (koła wirnikowe)

Na efekt oczyszczania wpływa:

• ciśnienie sprężonego powietrza
• kąt nachylenia strumienia ścierniwa
• odległość dyszy od powierzchni
• rodzaj i kształt dyszy
• rodzaj, wymiar i kształt ścierniwa

Oczyszczanie fizykochemiczne

Oczyszczanie przeprowadzane za pomocą:

• odtłuszczania rozpuszczalnikowego
• mycia alkalicznego, kwaśnego, parowo–wodnego

Mycie polega na usuwaniu zanieczyszczeń przy pomocy wodnego roztworu środka myjącego. Usuwa:

• zanieczyszczenia mechaniczne (po obróbce)
• brud (kurz, piasek)
• zanieczyszczenia jonowe
• rdzę

Metody mycia i odtłuszczania można podzielić:

a) Ze względu na sposób:

• ręczne (przecieranie powierzchni pędzlem, szmatami)
• natryskowe (urządzenia do natrysku ciśnieniowego, np. pompy membranowe, aparaty typu Karcher)

b) Ze względu na zastosowany środek:

• rozpuszczalniki organiczne
• środki alkaliczne i kwaśne
• środki powierzchniowo czynne

Metoda natryskowa z dodatkiem skutecznych środków myjących nie powoduje korozji podpowłokowej. Zaleca się jednak po takim myciu ponowne zmycie powierzchni czystą wodą wodociągową.

Przygotowanie powierzchni w zależności od jej rodzaju

Przygotowanie powierzchni blach i profili stalowych

Najczęstsze zanieczyszczenia:

• rdza
• zgorzelina walcownicza
• oleje i smary
• kurz, pył
• luźne stare powłoki
• wilgoć
• topniki, żużel
• chemikalia (detergenty, sole)
• opiłki żelaza

Szczególną uwagę należy zwrócić na usunięcie zanieczyszczeń jonowych i odtłuszczenie powierzchni metalu – ich obecność obniża przyczepność powłok i może prowadzić do wad.

Proces czyszczenia:

1. Usunięcie zanieczyszczeń – mycie wodą pod ciśnieniem
2. Ręczne lub mechaniczne mycie: para wodna, woda z detergentem, rozpuszczalniki, środki emulsyjne, alkaliczne i kwaśne
3. Rekomendowana metoda: natrysk roztworów wodnych z biodegradowalnymi detergentami
4. Na koniec – spłukanie czystą wodą wodociągową

Normy:

• ISO 8504-2 – obróbka strumieniowo–ścierna
• ISO 8504-3 – metody ręcznego oczyszczania (także z napędem mechanicznym)
• PN-ISO 8501-1:1996 – określa stopień czystości
• PN-EN ISO 8503 – określa chropowatość

Stopnie przygotowania powierzchni wg PN-ISO 8501-1

Obróbka strumieniowo–ścierna (oznaczenie: Sa):

• Sa 1 – zgrubna: brak oleju, smarów, pyłu, luźnych zanieczyszczeń
• Sa 2 – gruntowna: brak większych śladów rdzy, starej farby, pozostałości silnie przylegają
• Sa 2½ – prawie biała powierzchnia, możliwe ciemne punkty
• Sa 3 – stal wzrokowo czysta, jednolita metaliczna barwa ("biały metal")

Czyszczenie ręczne / mechaniczne (oznaczenie: St):

• St 2 – brak oleju, smarów, pyłu, zgorzeliny i powłoki – powierzchnia z połyskiem
• St 3 – jak St 2, ale czyszczona do uzyskania wyraźnego metalicznego połysku

Zabezpieczenie blachy ocynkowanej

Blacha ocynkowana to trudne podłoże ze względu na słabą przyczepność powłok. Przygotowanie:

• odtłuścić roztworem EMULSOLU RN – 1, spłukać wodą, osuszyć
• sezonowaną blachę oczyścić roztworem amoniaku (1–2%) z detergentem
• zanieczyszczenia i korozję usunąć szczotkami nylonowymi, włosiem lub papierem ściernym

Powierzchnia musi być sucha i wolna od zanieczyszczeń.

Zabezpieczenie blachy aluminiowej

Powierzchnia aluminiowa, ze względów przeciwkorozyjnych i kolorystycznych, najczęściej jest pokryta powłoką konwersyjną wytworzoną w procesie:

• elektrochemicznym (utlenianie anodowe)
• chemicznym (chromianowanie, fosforanowanie)

Tego typu warstwa poprawia przyczepność powłoki malarskiej.

Przygotowanie do malowania:

• oczyścić powierzchnię z luźnej rdzy i zanieczyszczeń ręcznie lub mechanicznie (szczotki stalowe, metoda strumieniowo–ścierna z użyciem miękkiego ścierniwa naturalnego)
• odtłuścić przez zmycie wodą z detergentem niejonowym

Przygotowanie powierzchni metali nieżelaznych

Metale nieżelazne są trudnym podłożem dla farb ze względu na:

• gładkość powierzchni
• dużą reaktywność cynku, glinu i ich stopów

To sprzyja powstawaniu zwartej, kruchej warstwy tlenków lub węglanów, które negatywnie wpływają na składniki powłoki malarskiej, powodując:

• brak przyczepności
• marszczenie
• zniszczenie powłoki

Najczęściej stosowane przygotowanie:

• wytwarzanie powłoki konwersyjnej (chemicznej lub elektrochemicznej)
• powłoka konwersyjna: nierozpuszczalna w wodzie, działa jako izolator, poprawia odporność i przyczepność

Przygotowanie podłoża betonowego

Podłoże betonowe odpowiednio przygotowane pod zestaw malarski powinno być:

• czyste
• bez rys, występów i szczelin
• o wilgotności powierzchniowej nieprzekraczającej 3–4% (w zależności od farby)
• o nierównościach nie większych niż 1/3 grubości zestawu malarskiego

Wymagania:

• wypukłe krawędzie, naroża i załamania należy zaokrąglić
• beton powinien być odpylony i odtłuszczony
• tłuste plamy usuwać tkaniną bawełnianą z rozpuszczalnikiem
• oczyszczanie: szczotki stalowe (ręczne/mechaniczne) lub delikatne przepiaskowanie

Nowoczesną metodą czyszczenia jest użycie wody pod wysokim ciśnieniem.

‍

Czas schnięcia i wytrzymałość podłoża

Świeżo wykonane podłoża (beton, tynki) należy malować dopiero po odpowiednim czasie utwardzania i karbonizacji. Okres schnięcia podano w instrukcjach stosowania farb.

Tynki zgodne z PN-70/B-101100 powinny być:

• czyste
• gładkie
• równe
• bez rys, wykwitów, zacieków, tłuszczów, pyłów i innych zanieczyszczeń

Powinny mieć odpowiednią wytrzymałość mechaniczną i nie ścierać się przy potarciu ręką.

Ważną rzeczą w przygotowaniu tynków przed malowaniem jest: usunięcie starych powłok klejowych i wapiennych oraz mycie i nawilżenie powierzchni. Stare tynki, w celu usunięcia z nich zanieczyszczeń, zmywa się wodnymi roztworami mydła za pomocą szczotek o twardym włosiu.

Metalowe drzwi to rozwiązanie o wielu zaletach. Aby służyły przez długie lata, niezbędna będzie jednak ochrona drzwi przed korozją. Jak przeprowadzić renowację drzwi metalowych? Sprawdź instrukcję.

Renowacja drzwi zewnętrznych metalowych obejmuje przede wszystkim ich dokładne wyczyszczenie, odtłuszczenie, zabezpieczenie przed korozją i pomalowanie odpowiednią farbą. Jeśli dobrze zaplanujesz wszystkie zadania, praca przebiegnie sprawnie i efektywnie.

Sprawdź, jak odnowić stare drzwi metalowe i jaką farbą je pomalować. Podpowiadamy kolejne kroki renowacji drzwi metalowych. Doradzamy również, jak powinno wyglądać przygotowanie drzwi do malowania i jakich środków użyć.

Renowacja drzwi zewnętrznych metalowych – od czego zacząć?

Odnawianie metalowych drzwi zacznij od wyboru odpowiedniej pory, przygotowania stanowiska i niezbędnych narzędzi.

W zależności od tego, jakiej farby użyjesz, ważne będzie dopilnowanie, by warunki pogodowe (jeśli będziesz malować na zewnątrz) były odpowiednie. Producenci środków do czyszczenia metalu, podkładów antykorozyjnych czy farb do powierzchni metalowych zawsze informują, w jakich warunkach należy przeprowadzać prace. Nie może być ani za zimno, ani za ciepło, ani za wilgotno, a to najczęściej oznacza, że:

• temperatura musi oscylować między 10 a 25°C,
  
• wilgotność względna powietrza nie powinna być wyższa niż 80%,
  
• nie powinno się malować drzwi metalowych, gdy istnieje duże prawdopodobieństwo opadów lub mgły, a także, gdy wieje silny wiatr,
  
• temperatura drzwi powinna być wyższa o minimum 3°C od temperatury punktu rosy,
  
• drzwi nie należy wystawiać na bezpośrednie działanie promieni słonecznych.

Odnawianie metalowych drzwi przebiegnie sprawnie, gdy zabierzesz się za to w ciepły i suchy dzień.

Poza tym pamiętaj o tym, by odpowiednio przygotować stanowisko pracy. Drzwi najlepiej czyści się i maluje, gdy są zdjęte z zawiasów – dzięki temu możesz dotrzeć do najgłębszych zakamarków przy zawiasach, a do tego ustawić drzwi stabilnie, by nie ruszały się podczas Twojej pracy.

Przygotuj też odpowiednie produkty i narzędzia, takie jak:

• szczotka nylonowa, szlifierka lub gruboziarnisty papier ścierny,
  
• drobnoziarnisty papier ścierny,
  
• wałek i pędzel do malowania trudno dostępnych miejsc (im powierzchnia jest bardziej nierówna i chropowata, tym dłuższe powinno być włosie wałka),
  
• preparat odtłuszczający,
  
• podkład antykorozyjny,
  
• farba do malowania metalowych drzwi,
  
• odkurzacz lub inne narzędzie do odpylenia drzwi,
  
• ścierki i woda.

Jak przygotować drzwi zewnętrzne metalowe do renowacji?

Niezbędny etap przed renowacją drzwi metalowych to przygotowanie drzwi do malowania. Zaczynamy od starannego czyszczenia drzwi metalowych. Z elementów przeznaczonych do malowania usuń wszelkie zanieczyszczenia, które mogą pogorszyć przyczepność.

Do tego celu warto użyć produktu RAFIL Preparat Do Odtłuszczania. Usuwa on brud, tłuszcz, glony i mech, przygotowując podłoże do malowania. Kupujesz go pod postacią koncentratu do przygotowania 1,25% roztworu roboczego (pół litra koncentratu na 40 litrów wody). Środek ten zapewni odpowiednie odtłuszczenie powierzchni ocynkowanych, stalowych i aluminiowych.

Elementem czyszczenia drzwi metalowych jest także ich zmatowienie drobnoziarnistym papierem ściernym. Jeśli drzwi są w złym stanie, należy całkowicie usunąć starą powłokę jedną z metod mechanicznych np. z pomocą drucianej szczotki, szpachelki, szlifierki kątowej czy opalarki. Dostępne są również metody chemiczne, choć środki chemiczne do usuwania starych powłok z metalu są bardzo toksyczne. Polecanym sposobem czyszczenia powierzchni przed malowaniem drzwi zewnętrznych jest też piaskowanie, czyli oczyszczanie metalu za pomocą silnego strumienia powietrza i piasku.

Jeśli nie usuniesz z metalu odchodzących płatów starej farby, zabrudzeń i tłustych osadów, nowa farba szybko zacznie się łuszczyć i odpadać. Z efektu konserwacji drzwi zewnętrznych nie będziesz więc zadowolony.

Po usunięciu starej powłoki drzwi trzeba odpylić i odtłuścić przy użyciu benzyny ekstrakcyjnej. Kolejny etap malowania drzwi zewnętrznych to nałożenie farby RAFIL Podkład Chlorokauczukowy. Zapobiegnie ona powstawaniu rdzy nalotowej i stworzy warstwę gruntującą dla właściwej farby.

Jaką farbą pomalować metalowe drzwi zewnętrzne?

Farba do malowania zewnętrznych drzwi metalowych powinna być przeznaczona do stosowania na takich właśnie powierzchniach. Nie możesz użyć emalii przeznaczonej do wnętrz lub innych typów podłoża.

Do konserwacji drzwi zewnętrznych sprawdzają się świetnie emalie chlorokauczukowe, takie jak farba RAFIL Chlorokauczuk. Taki rodzaj emalii tworzy na malowanej powierzchni wytrzymałą, elastyczną powłokę, odporną na działanie warunków atmosferycznych, uszkodzenia czy ścieranie. Malując metalowe powierzchnie emalią chlorokauczukową, należy pamiętać o zastosowaniu dedykowanego przez producenta podkładu chlorokauczukowego RAFIL. Połączenie emalii z odpowiednim podkładem antykorozyjnym sprawi, że farba ta skutecznie zabezpieczy drzwi zewnętrzne przed uszkodzeniami, niszczeniem czy rdzewieniem.

Jak wyczyścić metalowe drzwi zewnętrzne? Usuwanie rdzy i zabrudzeń?

Odnawianie metalowych drzwi należy zacząć od ich dokładnego wyczyszczenia, odtłuszczenia i usunięcia starych warstw farby (jeśli były pomalowane) oraz rdzy. Ten etap wymaga sporo precyzji i uwagi, ale jeśli na drzwiach pozostaną nierówności lub zabrudzenia, kolejne etapy nie przyniosą oczekiwanych rezultatów – farba będzie nietrwała, może się rozwarstwiać i pękać, a do tego drzwi będą po prostu wyglądały nieestetycznie.

Zanim przejdziesz do malowania metalowych drzwi, oczyść je z kurzu, piasku, plam i nalotów, a potem usuń słabo przywierające powłoki malarskie (lub całkowicie usuń starą farbę – wszystko zależy od tego, w jakim stanie jest metalowa powierzchnia). Pozbądź się rdzy – najlepiej przy pomocy szlifierki, nylonowej szczotki lub grubego papieru ściernego. Najdrobniejsze ogniska rdzy usuń drobnoziarnistym papierem ściernym. Na koniec obowiązkowo jeszcze raz umyj drzwi.

Ostatnim etapem czyszczenia metalowych drzwi wejściowych powinno być ich odtłuszczenie specjalnym preparatem np.: preparat do odtłuszczania RAFIL po to, by usunąć tłuste plamy czy resztki detergentów.

Ważne! Zwróć uwagę na zawiasy

Dokładnie wyczyść miejsca przy zawiasach oraz inne zakamarki drzwi. Musisz precyzyjnie usunąć pozostałości po smarze – w innym wypadku farba może nie trzymać się w tych miejscach, pękać i odpadać.

Jak pomalować drzwi zewnętrzne metalowe? Zacznij od podkładu

Renowacja metalowych drzwi zewnętrznych to nie tylko odnowienie ich wyglądu, ale też zabezpieczenie przed korozją i niszczeniem. Drzwi są stale narażone na działanie promieni słonecznych, wiatru, deszczu czy niskich i zmiennych temperatur. Jeśli chcesz, by efekty Twojej pracy utrzymały się jak najdłużej, zacznij od odpowiedniego podkładu, który wzmocni antykorozyjne właściwości emalii nawierzchniowej.

{{recomended-product}}

Ważne, by podkład pasował do emalii, jaką wybierzesz. Na przykład, jeśli będziesz malować drzwi farbą chlorokauczukową, wybierz produkt taki jak Podkład Chlorokauczukowy RAFIL. Podkład pod farbę tworzy elastyczną, matową powłokę, która zwiększa przyczepność i trwałość farby nawierzchniowej, a do tego zabezpiecza drzwi zewnętrzne przed korozją.

Wskazówka!

Przed renowacją drzwi metalowych zabezpiecz wszystkie elementy, które nie powinny zostać pokryte farbą, takie jak zamki czy klamki.

Na odpowiednio wyczyszczoną i zabezpieczoną powierzchnię możesz nakładać farbę. To, ile warstw położysz, zależy m.in. od efektu, jaki chcesz uzyskać. Zwykle rekomenduje się jednak położenie 2-3 warstw.

Konserwacja drzwi zewnętrznych z metalu to niezbędny zabieg, aby metalowa powierzchnia długo pozostała ładna i trwała. Z pomocą środków RAFIL malowanie drzwi metalowych jest proste i efektywne!